Voedseltransporten

De eerste tekenen van dreigende voedseltekorten in het westen van het land bereikten de Nederlandse regering in ballingschap al in september 1944 bereikten, maar er was geen eenvoudige oplossing voorhanden. In eerste instantie hoopte men dat Nederland bevrijd zou zijn vóór de toestand kritiek werd. De mislukking van operatie Market Garden maakte een eind aan deze hoop.

Op 17 september 1944 riep de Nederlandse regering in Londen op tot een spoorwegstaking in een poging de geallieerde operatie Market Garden te steunen. Als vergelding weigerden de Duitsers de voedselbevoorrading van burgers in bezet Nederland. De winter van 1944-1945 was ongekend streng, wat leidde tot wijdverbreide ontberingen en hongersnood in het westen van het land. Tegen april 1945 stierven talloze burgers. De geallieerden besloten met de Duitsers te onderhandelen over voedselhulp. Op 28 april 1945 vonden de gesprekken plaats in het dorpje Achterveld. Dit resulteerde in operatie Manna, voedseldroppings door bommenwerpers. Ook werden voorraden aangevoerd per schip en over de weg. Canadese vrachtwagens brachten elke dag 300 ton voedsel naar het Nude in Wageningen. Enorme hoeveelheden voedselpakketten lagen opgestapeld langs de weg van Wageningen naar Rhenen. De Canadezen leverden 750 drietonners. Vervolgens transporteerden Nederlandse vrachtwagenchauffeurs het voedsel naar distributiepunten verspreid over het land. De leveringen van de pakketten begonnen op 2 mei 1945. Eén week later passeerden elke 30 minuten, 30 vrachtwagens de demarcatielijn.