Het bloedbad van Bourcy

De situatie veranderde op 20 december met de aankomst van een veiligheidscommando van de Sicherheitsdienst (SD). Deze commando's, die de gevechtseenheden vergezelden, stonden op diverse plaatsen bekend om hun extreme gewelddadigheid. Hun voornaamste taak was om patriotten te vinden die tijdens de bezetting tegen de nazi's vochten. Er werd een lijst met namen opgesteld. Een Duits sprekende bewoner van het district, Armel Abinet, werd gevraagd om het commando te helpen om de verzetsstrijders te vinden. Behoedzaam en bang voor vergelding zei de man dat hij niemand herkende, maar maakte daarmee de SD woedend. De mannen uit het dorp, ongeveer dertig, werden bijeengebracht en ondervraagd.

Onder hen was Marcel Roland, een koopman. Hij ging terug naar huis vergezeld door Duitsers die op zoek waren naar alcohol. Helaas werd een tijdens de bevrijding van september gemaakte Amerikaanse vlag ter plekke aangetroffen. Na dit incident werden de vrouw en dochter van Marcel Roland ook ondervraagd. De man werd ondertussen gemarteld en daarna doodgeslagen. Het lichaam werd voor de gendarmerie van Bourcy gevonden. Drie andere inwoners ondergingen hetzelfde lot: het echtpaar Maquet dat een café uitbaatte op de Place de la Gare (het SD-commando executeerde hen en stak daarna hun huis in brand) en hun zoon. De jonge man, die geen volledige controle over zijn geestelijke gesteldheid had, wees bepaalde inwoners aan als leden van het verzet zonder de ernst van zijn verklaringen te beseffen. Kort daarna werd hij met twee schoten om het leven gebracht. Onder de leden van het commando bevonden zich Franse collaborateurs die banden met de Gestapo hadden. Dit was het commando dat ook in Noville opereerde, waar acht Belgische burgers eveneens werden geëxecuteerd.

Het dorp Bourcy, dat zwaar getroffen werd door de gevechten, werd pas op 17 januari 1945 bevrijd. Sinds 1947 bewijst het in het district opgerichte oorlogsmonument ook eer aan de vier tijdens het Ardennenoffensief gedode burgers.