Duitsland / Plaats van belang
Markeren
Deel
Route
De Flakturm Tiergarten was het eerste Flakturm-complex, dat niet alleen diende ter bescherming tegen luchtaanvallen, maar ook als militair hospitaal en als opslagplaats voor kunstwerken. Tijdens de Slag om Berlijn werd het een geliefd doelwit voor de luchtmacht en artillerie van het Sovjetleger. In de periode na de oorlog werd het bunkercomplex volledig afgebroken.
De Flakturm (luchtafweertoren) Tiergarten, ook wel bekend als de 'Zoo-Bunker', was het eerste luchtafweertorencomplex dat in Berlijn werd gebouwd om de stad te beschermen tegen luchtaanvallen van de geallieerden. De bouw van de G-Turm (kanontoren) ging van start in oktober 1940 en werd voltooid in april 1941. De toren bestond uit zes verdiepingen en een kelder. Deze werden niet alleen gebruikt door manschappen van de Luftwaffe, maar dienden ook als militair hospitaal. Zoals gebruikelijk deden de torens ook dienst als schuilplaats tegen luchtaanvallen, met een geplande capaciteit van 30.000 mensen.
De tweede verdieping bestond bovendien uit geklimatiseerde kamers voor de opslag van kunstwerken uit veertien Berlijnse musea. De toren had zijn eigen autonome water- en elektriciteitsvoorziening. In de buurt van de G-Turm werd tevens een L-Turm (commandotoren) gebouwd. Deze diende als commando- en coördinatiecentrum voor alle luchtafweereenheden in Berlijn. Tijdens de Slag om Berlijn werd de L-Turm geselecteerd als commandopost voor aanvullende garnizoeneenheden en -diensten, en bleef het praktisch het enige centrum in de omsingelde hoofdstad voor radiocommunicatie met de buitenwereld.
Door hun omvang en functie werden de torens al snel geliefde doelwitten voor de artillerie en luchtmacht van het Sovjetleger. Het bunkerpersoneel, de plaatselijke bevolking en de patiënten zaten praktisch opgesloten. Het garnizoen capituleerde op 1 mei 1945, sneller dan de Sovjettroepen hadden verwacht. Ongeveer 2.500 Duitsers (waaronder 1.500 gewonden uit het bunkerhospitaal) werden gevangengenomen. Na de oorlog werden de bunkers korte tijd gebruikt als burgerziekenhuis en als daklozenopvang. Na diverse pogingen werden beide bunkers in 1947 en 1948 echter vernietigd door Britse troepen. De rest werd twee decennia later door de West-Berlijnse autoriteiten met de grond gelijk gemaakt.