Degrelle en de regering van Limerlé

Op 16 december trok de Wehrmacht ten aanval door de besneeuwde Ardennen. Op kerstavond vertrokken Degrelle, op 23 november benoemd tot Volksführer der Wallonen, en een paar eenheden van de 28e SS-Division Wallonien richting België. Ze volgden de 6e SS-Panzerarmee van Josef Dietrich. Ze waren ervan overtuigd dat Luik, Hoei en Namen al waren ingenomen door de Duitse troepen. Tegelijkertijd ontmoetten 200 partijleiders elkaar in Gummersbach om de verantwoordelijkheidsposities in het 'bevrijde' Brussel onder elkaar te verdelen.

Ze werden echter al snel teleurgesteld: de Wehrmacht had niet eens de Maasvallei bereikt. Het geallieerde verzet bleek sterker dan verwacht. Vanaf dat moment doolden Degrelle en zijn laatste volgelingen langs de grens van Luxemburg, van Steinbach naar Limerlé, waar ze zich op 2 januari 1945 vestigden. Ze bleven er acht dagen. Degrelle zette alles in het werk om een schijn van macht te wekken. De leider van de Parti Rexiste (Rexistische Partij) en de toekomstige ministers van de partij stelden een memorandum van 13 punten op, waarin de annexatie van Wallonië en Vlaanderen door het Duitse Reich werd bevestigd. Hij vaardigde ook de arrestatie uit van de burgemeester van La Roche, baron Orban de Xivry, voor het vervolgen van zijn mensen tijdens de bevrijding. Het leven van de burgemeester bleef gespaard. Hetzelfde kan niet worden gezegd over de vier gebroeders Léonard, jonge verzetsstrijders die waren gearresteerd door de nazi's en waarvan Degrelle had beloofd ze onder zijn hoede te nemen. Ze werden kort daarna neergeschoten. Welke rol speelde de leider van de rexisten precies? De lichamen werden pas twee maanden later gevonden.

Onder druk van de Amerikanen, en omdat ze het Duitse leger in de weg liepen, verlieten Degrelle en zijn troepen Belgisch grondgebied voorgoed in de vroege ochtend van 10 januari 1945. De Belgische justitie had hem al ter dood veroordeeld op 28 december 1944, maar hij ontsnapte aan zijn lot door te vluchten naar het Spanje van Franco.

Er bleef niets over van de 'regering van Limerlé', behalve het monument ter ere van de gebroeders Léonard in Gouvy, op een steenworp afstand van de grens met het Groothertogdom Luxemburg.