Een medaille voor korporaal William John Ferguson

In de nacht van 16 april op 17 april 1945 wordt er een noodbrug geplaatst bij de opgeblazen ophaalbrug Broeksbrug. Nadat het sein komt dat Apeldoorn vrij is van Duitsers trekken de Canadezen vanaf deze brug door de juichende menigte in Apeldoorn. ‘A good looking soldier had to use his weapon to beat off the girls, and many a fair Dutch maiden's kiss was forced on the boys,’ zo staat er geschreven in hun [1] oorlogsdagboek[2] . Voor de soldaten een welkome ervaring, maar de oorlog is nog niet beslecht. Ze moeten door om ook de rest van de Veluwe en Nederland te bevrijden.

Het paleis van koningin Wilhelmina, Paleis het Loo, wordt zonder een schot ingenomen. Althans, de commandant, luitenant-kolonel G.E.B. Renison, lost met zijn revolver drie schoten in de lucht om de weg vrij te maken van de menigte. Om half tien ‘s ochtends is het tactisch hoofdkwartier in de voortuin van Paleis Het Loo geïnstalleerd. Canadese infanteristen en tanks gaan een half uur later de Amersfoortseweg op richting Nieuw-Milligen.

Korporaal William John Ferguson maakt deel uit van het voorste peloton. Dit peloton heeft de taak om de kruising bij de Echoput in te nemen. Driehonderd meter voor het kruispunt opent plots een machinegeweer het vuur op de voorste tank. Het blijkt een hinderlaag van Duitse parachutisten te zijn. Het kruispunt is afgezet met boomstammen en wordt verdedigd met sluipschutters, machinegeweren en antitankwapens.  

De Canadezen gaan in de aanval. Ferguson klimt van de tank en zoekt met zijn onderdeel dekking achter de tank. Ondertussen zoekt de tank naar het machinegeweer. Daarna neemt de pelotonscommandant samen met Ferguson een sprint voorwaarts om een betere positie te vinden. De eerste wordt vrijwel direct geraakt in zijn buik. Ferguson gaat, zonder te twijfelen, door en valt het Duitse machinegeweer al schietend met zijn pistoolmitrailleur in zijn eentje aan. De Canadese tanks komen ondertussen ook onder vuur te liggen door Duitsers, verscholen in het bos, en in huizen rondom het kruispunt. Ferguson leidt uit eigen initiatief zijn kameraden in de aanval naar het kruispunt en de omliggende huizen. Ze komen onder hevig vuur te liggen. Tijdens deze aanval sneuvelen vijf Duitsers, waarvan Ferguson er zelf twee doodt. De tegenstand wordt gebroken. Achttien Duitsers geven zich over. Het bataljon en de tanks kunnen door.

Korporaal William Ferguson wordt voor zijn grote durf, moed en persoonlijk leiderschap later onderscheiden met een Military Medal.