Twist over de brug over de IJssel

Nadat Canadese infanteristen om half vijf ‘s middags met de Buffalo’s de IJssel oversteken, beginnen Canadese engineers om zes uur met de bouw van een pontonbrug. Een pontonbrug bestaat uit losse drijvende platformen (pontons) die met elkaar worden verbonden om zo een brug te vormen. Om elf uur ‘s avonds geeft de commandant van de genie-compagnie, majoor Charles Train Gray, al het codewoord door dat de pontonbrug gereed is voor de eerste lichte voertuigen. Een prestatie die iedereen verrast. Gray ontvangt later voor zijn voortreffelijk leiderschap tijdens de bouw van de brug over de IJssel een militaire onderscheiding: Distinguished Service Order (DSO). Echter, de Duitsers op de westoever van de IJssel hebben inmiddels ook door dat er een brug in aanbouw is. De locatie bevindt zich op open terrein en komt dan ook onder zwaar Duits artillerie- en mortiervuur te liggen. Aan Canadese kant vallen twee dodelijke slachtoffers.

Tijdens de bouw van de brug geeft Lance Sergeant Andrew Stanley Leathwood leiding aan een sectie engineers die verantwoordelijk is voor de aanleg van de nabije toegangen tot de rivier en de oeverbank. Leathwood beseft echter het vitale belang van zijn taak en houdt gedurende de hevige beschietingen persoonlijk toezicht op elk detail van het werk dat door zijn sectie wordt uitgevoerd. Zijn kalme leiding en vastberadenheid zorgen ervoor dat het werk in zeer korte tijd wordt voltooid en ontvangt hiervoor een Military Medal.

Om ook de zware Canadese tanks de IJssel te laten oversteken, werken engineers de hele nacht door aan de montage van vlotten die sterk genoeg zijn voor het vervoer van tanks. De volgende dag, op 12 april, steken bij het vroege daglicht de eerste tanks de IJssel over en melden zich om acht uur ‘s ochtends bij de voorste linie van de infanterietroepen op de westoever. De naamgeving van de brug zorgt voor verdeeldheid bij de Canadezen. Op het hoofdkwartier van de 1e Canadese Infanteriedivisie heeft men de brug al een naam gegeven: ‘Poco Poco’. De genie-compagnie die de brug bouwt is echter van mening dat zij de naam van de brug mag kiezen omdat hun compagnie het harde werk verricht. Besloten wordt om de brug ‘Can of Worms’ te noemen. Dit zou beter bij de oversteekplaats passen omdat deze lijkt op een ‘blik wormen’ door de wirwar van infanterietroepen, engineers en Buffalo's rondom de oversteek.

Ondanks het besluit om de brug ‘Can of Worms Bridge’ te noemen, blijkt op 13 april dat op alle borden ‘Poco Poco’ staat. Dit ter irritatie van de mannen van de genie-compagnie. Majoor Gray geeft de opdracht om een bord met ‘Can of Worms' bij de brug te plaatsen. De volgende dag wordt het bord echter weggehaald en krijgt de brug weer de naam ‘Poco Poco’. Ondanks het gekibbel over de naam van de brug, is de brug van vitaal belang voor de opmars naar het nog bezette Apeldoorn. Dankzij de bruggenbouwers is de bevrijding van bezet West-Nederland weer een stap dichterbij.