Nederland / Plaats van belang
Markeren
Deel
Route
Bij Ravenstein zijn onder Canadees bevel twee bruggen gebouwd over de rivier de Maas. Eén van beide bruggen kende een lengte van ongeveer 400 meter. Nog niet eerder had men bij het First Canadian Army een Baileybrug gebouwd die zo lang was. Brugslagoperaties over de Maas waren al complex, het slechte weer in 1944 maakte het nog eens extra lastig… Het project vormde een belangrijk onderdeel in de voorbereiding van operatie Veritable, de grootschalige operatie van het Canadese leger in het Duitse Rijnland in de eerste maanden van 1945.
Begin december 1944 keurde de Britse veldmaarschalk Montgomery het Canadese plan voor operatie Veritable goed. De hoogste officier van de Canadese genie, Brigadier Geoffrey Walsh, kreeg opdracht om de aanvoerlijnen in Noord-Brabant te verbeteren door de aanleg van bredere wegen en nieuwe bruggen. Zijn keuze viel op de aanleg van een tweebaansweg tussen Uden en Nijmegen. Daarvoor moesten tussen Ravenstein en het Gelderse Niftrik ook nog eens twee bruggen gebouwd worden. Een enorme uitdaging gezien de winterse omstandigheden. Bovendien was (en is) de Maas een regenrivier met sterke stromingen en veel wisselende waterniveaus.
Een dergelijke grote opdracht oversteeg de mogelijkheden van de Canadese genie. Daarom kreeg Walsh voor dit project versterking van ruim 1.000 man aan Britse genietroepen. Op 9 december 1944 begonnen ongeveer 300 Canadese genisten met de bouw van een brug op de plaats van de veerverbinding tussen Niftrik en Ravenstein. De tweede brug wees Walsh toe aan de Britten. Deze was dichter gelegen bij de in mei 1940 vernielde spoorbrug, maar zou veel langer worden. De bruggen liepen van dijk tot dijk, in beide gevallen een forse afstand om te overbruggen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog had een Engelsman, Donald Bailey, een systeem ontwikkeld voor het leggen van noodbruggen die bestonden uit voorgefabriceerde onderdelen die zonder zwaar materieel en snel in elkaar gezet konden worden. In West-Europa, inclusief Nederland, zijn met deze techniek honderden Baileybruggen gebouwd.
De bouw van de beide bruggen over de Maas verliep volgens de Canadese geschiedschrijver door de slechte omstandigheden ’extreem moeilijk’. Toch lukte het de Canadese genisten in vijf dagen hun tweehonderd meter lange brug aan te leggen. De aanleg van de toegangswegen naar deze brug duurden enkele dagen langer. Gebrek aan voldoende materieel voor de tweede brug was er de oorzaak van dat de Britse genie niet gelijk optrok met haar Canadese collega’s. Toch was ook die brug voor de kerst van 1944 gereed. De ‘Britse brug’ had bijna een dubbele lengte als het Canadese exemplaar.
De Britten noemden hun brug heel toepasselijk ‘Quebec’, naar de hoofdstad van de gelijknamige Canadese provincie. De ‘Canadese brug’ kreeg de naam ‘Yardley’, vernoemd naar een Canadese luitenant wiens eenheid betrokken was bij de bouw van de brug. Veel Canadese bruggen kregen namen van kameraden die men verloren had in de campagne van 1944/45. Yardley was eerder in Normandië ernstig gewond geraakt.
Loswal, Ravenstein