Nederland / Slagveld
Markeren
Deel
Route
Midden januari 1945 verbleven de eenheden van de 4th Canadian Armoured Division alweer twee maanden langs het Maasfront. Hun sector liep ruwweg van Heusden tot aan Lith. Hun dagelijks leven aan rivier de Maas was inmiddels vrij eentonig geworden. De meeste tijd besteedden ze aan wachtlopen en turen naar de overzijde. Af en toe trokken kleine patrouilles naar de overzijde voor verkenningen. Die namen de nieuwsgierigheid van een Canadese commandant niet weg. Wie zaten er eigenlijk aan de overzijde van de Maas?
In januari 1945 had het Lake Superior Regiment langs de Maas posities over een langgerekt front dat liep van Bokhoven tot aan Het Wild. De commandant van de eenheid, luitenant-kolonel Robert A. Keane, had totaal geen idee wie zijn tegenstander was aan de overzijde van de Maas. Daarom besloot de commandant het groot aan te pakken en de A-Compagnie (ongeveer 100 man) de rivier over te sturen.
Niet alleen de omvang van ‘Operatie Schultz’ was opvallend, ook het feit dat Keane koos voor een operatie op klaarlichte dag. De Duitse troepen konden vanaf de dijk bij Hoenzadriel precies zien wat de Canadezen van plan waren en gericht vuur uitbrengen op hun bootjes.
Om dit te voorkomen vuurden Canadese kanonnen rookgranaten af. Voor ondersteuning van de oversteek zetten de Canadezen drie van hun vier tankeenheden in, ongeveer 150 Sherman tanks, en werden zo’n 70 kanonnen aangevoerd. Dit enorme aantal moest de Duitsers alle zicht ontnemen op de actie van het Lake Superior Regiment én het dorp Hoenzadriel isoleren zodat versterkingen vanuit omliggende dorpen onmogelijk waren. Vanaf de Maasdijk zouden mitrailleurs vuur geven.
Via de Blauwe Sluis in Gewande ging de groep op 17 januari 1945 om klokslag 12.30 uur op pad. Twee minuten later waren de Canadezen al aan de overzijde. Ondanks de vele rookgranaten kwamen ze toch onder hevig Duits machinegeweervuur te liggen. Het lukte de Duitse troepen de Canadezen vast te pinnen bij enkele dijkwoningen. De grote hoeveelheid artillerie bracht toen uitkomst. Het geluk bleek aan Canadese zijde. In één van de woningen kon men drie Duitse militairen gevangennemen, precies het aantal dat vooraf als doel was gesteld. Om 14.40 uur was ‘Operatie Schultz’ weer voorbij.
De Canadezen telden vier gewonden, inclusief hun commandant. Over Duitse verliezen was niets bekend. De schade in het gebied bij Hoenzadriel en Kerkdriel was door het vele artillerievuur enorm. De tanks hadden ruim 6.500 granaten afgeschoten, de artillerie bijna 4.000 stuks. Door ondervraging kwamen de Canadezen erachter dat een eenheid van de Luftwaffe zich aan de overzijde bevond. Niet bepaald de fine fleur van het Duitse leger.
Het was een enorme operatie, maar de nieuwsgierigheid van commandant Keane was gestild. Hij had geen reden tot zorg meer.
Krommenhoek, Gewande