​​Het Abbeville-bloedbad van 31 augustus 1944​

​​In de nacht van 26 op 27 augustus 1944 werden twee verzetsstrijders opgepakt door Duitse troepen. Ze waren zelfgemaakte spijkerstrips op de weg bij Saint-Léger-lès-Domart aan het leggen. Als wraakactie hiervoor voerde de Feldgendarmerie (de Duitse militaire politie) van Abbeville op 27 en 29 augustus 1944 wraakacties uit in de nabije dorpen.

​Enkele tientallen mannen werden opgepakt en naar het kasteel van Ville-le-Marclet vervoerd. Na te zijn ondervraagd, werden ze op 29 augustus opgesloten in de gevangenis van Abbeville.

Op 31 augustus 1944 besloten de Feldgendarmes om de verzetsstrijders die vastzaten in de gevangenis te executeren. Ze wisten toen al dat de geallieerden oprukten richting Abbeville. De troepen van de eerste Poolse divisie onder leiding van generaal Maczek bevonden zich toen in de buurt van de rivier de Bresle, op zo'n dertig kilometer van Abbeville. Duitse soldaten verzamelden eerst een groep van vijf mannen en namen hen mee naar het Coulombel-gebouw aan Place Victor Hugo in Abbeville nummer 6, dat sinds juli 1944 diende als hoofdkwartier. Ze werden allemaal van achteren door het hoofd geschoten. 's Nachts werden er nog eens zes gevangenen naar dezelfde plek gebracht. Ook zij werden gefusilleerd.

​Op 8 september ontdekten Canadese troepen hun lichamen, die begraven lagen in de tuin achter het gebouw.

​Er werden in totaal elf mannen doodgeschoten op 31 augustus 1944: René Danel, René Delcourt, André Delommel, Raphaël Duprez, Léon Henocque, Emile James, Florent James, Jean Lannoye, Gaston Morin, Louis Philippe en Léon Soudet.

De namen van deze 11 slachtoffers zijn gegraveerd in een gedenkplaquette op het Place du Général de Gaulle (het voormalige Place Victor Hugo). Ze staan ook op het monument ter ere van het verzet en ter nagedachtenis aan de deportaties op het Place du Pilori in Abbeville. Dit monument werd in 1948 onthuld.

​Naar de meeste slachtoffers is ook een straat vernoemd in de gemeentes waar ze woonachtig waren.