Nederland / Verhaal

De boer en de landlopers


Markeren

Deel

Route


Voor een hoop mensen ging het dagelijks leven tijdens de oorlog gewoon door. De boeren behielden hun taken en bewerkten hun land. Maar de meeste paarden werden gevorderd door de Duitsers, wat het werk op het platteland extra zwaar maakte. De oogst moest worden afgestaan aan de bezetter voor een “eerlijke” verdeling van het voedsel. Voor de boer en zijn familie bleef er vaak maar weinig over om van te leven.

Het boerenleven

Vlak voor de bevrijding van Etten-Leur is Toon Graumans druk bezig op het land. Gelukkig heeft Toon zijn paarden weten te behouden en bewerkt hij samen met zijn paarden de grond voor een nieuwe oogst. Op een paar honderd meter afstand rijden goederentreinen langzaam voorbij. Nietsvermoedend werkt Toon hard door. Hoe sneller hij klaar is, hoe beter. Plotseling staan de paarden stil en kijken op. Toon duwt ze voort, ze hebben nu eenmaal niet de hele dag de tijd. Maar wanneer ook Toon opkijkt, ziet hij plots een man op zijn land staan. De man draagt oude versleten kleren vol gaten. Het lijkt alsof hij zich al in geen jaren heeft gewassen of geschoren. Hij zwaait, maar Toon gaat onverstoorbaar door met zijn werk.

Toon maakt met zijn paarden de volgende ronde over het land. Bij terugkomst op de plek waar hij zojuist de man aantrof, ziet hij dat er zich een vijftal mannen bij de man hebben gevoegd. Ook zij lijken wel landlopers, allen dragen handboeien. Toon beseft dat de mannen krijgsgevangenen moeten zijn geweest die uit de langzaam rijdende goederentreinen zijn ontsnapt.

Een kwestie van leven of dood

Het maakt Toon wat nerveus. Zes ontsnapte krijgsgevangenen op zijn land. Wat als iemand ze ziet en de boer verraadt,dan brengt hij het er zeker niet levend vanaf. Toch besluit Toon ze te helpen. Hij haalt brood en melk voor de krijgsgevangenen. Ze moeten aansterken voordat ze verder kunnen op hun lange tocht naar huis. De mannen genieten van het heerlijke voedsel, als plotseling de buurman aan komt lopen. Toon is gespannen. Maar hij vertelt hem toch wat zich het afgelopen uur op zijn land heeft afgespeeld. Tot grote opluchting van Toon besluit de buurman hem een handje te helpen. De ontsnapte krijgsgevangenen worden later op­gehaald door verzetsstrijders. Nadien heeft Toon nooit meer iets van de mannen vernomen.

In oktober 1944 werd Etten-Leur bevrijd en keerde de rust langzaam terug op het platteland. Zo ook voor Toon die zijn leven als boer samen met zijn paarden voortzette. Hij bleef zich altijd afvragen hoe het zou zijn afgelopen met de zes ontsnapte krijgsgevangenen die toen plotseling op zijn land verschenen.

Historisch kader: Sommige burgers, die zich niet proactief bezighielden met verzetsactiviteiten, kwamen tijdens de oorlog onbedoeld voor de keuze te staan: meehelpen aan het verzet of het naleven van de belangen van de bezetter. Beide kwamen niet zonder enige consequenties. Het verzet betekende je eigen leven in gevaar brengen door anderen te helpen en je afzetten tegen de belangen van de bezetter. Het naleven van deze belangen kon door het Nederlandse volk juist worden gezien als verraad tegenover het vaderland en ook dat werd niet zomaar door alle mensen geaccepteerd. Het maken van de ‘juiste’ keuze was daarom dan ook niet altijd even gemakkelijk.

Dit verhaal was onderdeel van Brabant Remembers, een programma rond 75 jaar Vrijheid in Noord-Brabant.

 


Toon Graumans’ land in Etten-Leur