​​RNAS Lee-on-Solent (HMS Daedalus)​

​​Het vliegveld werd in 1917 opgericht en diende tijdens de Eerste Wereldoorlog als opleidingscentrum voor watervliegtuigen van de marine. In 1918 werd de Royal Naval Air Service onderdeel van de pas opgerichte Royal Air Force en waren meer dan 460 personeelsleden hier gestationeerd. Het vliegveld werd in 1918 gesloten, maar ging in de jaren twintig weer open voor vliegtraining.

In 1939 kwam de Fleet Air Arm onder controle van de Admiraliteit. Lee on Solent was een van de eerste vliegbases die aangewezen werden, en werd omgedoopt tot HMS Daedalus.

​Op 16 augustus 1940 voerde de Luftwaffe (de Duitse luchtmacht) een zware aanval uit op HMS Daedalus, die aanzienlijke schade veroorzaakte. Rond 13:10 uur werd het vliegveld aangevallen door vliegtuigen van het type Junkers Ju 88 en Messerschmitt Bf 110, die een aantal gebouwen ernstig beschadigden en een aantal mensen doodden.

​In februari 1942 nam No. 825 Squadron vanaf dit vliegveld deel aan een aanval op de twee Duitse slagschepen Scharnhorst en Gneisenau.

​Op D-day, 6 juni 1944, was dit het drukste vliegveld in het land met meer dan 100 vliegtuigen die er waren gestationeerd. In totaal werd er die dag 435 keer vanaf hier opgestegen. Dit betekent een gemiddelde van drie operationele vluchten per piloot, elk met gemiddeld anderhalf uur vliegtijd.

​Het vliegveld bleef in gebruik tijdens de slag om Normandië. Na de oorlog speelde het een belangrijke rol in elektrische, radar- en grondopleidingen.