​​Portsmouth Naval Memorial​

​​De drie bemanningshavens in het Verenigd Koninkrijk, Chatham, Plymouth en Portsmouth, hebben allemaal een marinegedenkteken. Alle drie zijn ze identiek en hebben ze een onmiskenbare marinevorm, een obelisk. Ze dienen tevens als markering voor schepen.

​Op 15 oktober 1924 werd het gedenkteken onthuld als onderdeel van de gedenktekens van de Commonwealth War Graves Commission (CWGC), de oorlogsgravencommissie van het Gemenebest, om de 9.705 marineslachtoffers uit de Eerste Wereldoorlog te gedenken die geen bekend graf hebben.

Na het einde van de Tweede Wereldoorlog breidde de CWGC het gedenkteken uit met de namen van nog eens 14.952 personen. De uitbreiding werd op 29 april 1953 door Koningin-Moeder Elisabeth onthuld.

Een van de eerste op het gedenkteken vermelde grote groepen slachtoffers zijn de mannen van de onderzeeër HM Submarine Oxley, die tijdens een incident met eigen vuur bij de kust van Noorwegen op 10 september 1939 getroffen werd door een torpedo afkomstig van HMS Triton.

Op 24 mei 1941 werd HMS Hood tot zinken gebracht na een duel met het Duitse slagschip ‘Bismarck’. Slechts drie bemanningsleden overleefden. 1.383 hebben geen bekend graf en worden herdacht op het gedenkteken.

634 zeevarenden kwamen om het leven toen HMS Barham op 25 november 1941 tot zinken werd gebracht. De Barham werd aangevallen door een U331 en getroffen door drie torpedo's.

Degenen die op het gedenkteken genoemd worden, hebben een zeemansgraf.​