​​Vliegvelden bij Hamble​

​​De heide even ten noorden van de gedenksteen met zijn talrijke voetpaden is publiek toegankelijk. Andere vliegvelden bestaan niet meer: deze locaties zijn ontwikkeld voor huisvesting.

Voor de Tweede Wereldoorlog dienden de vliegvelden als oefenterrein voor door lokale fabrikanten gebouwde vliegtuigen. De No. 3 Elementary & Reserve Flying Training School opereerde ook vanaf de vliegvelden.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, nam het gebruik van deze vliegvelden toe, hoewel ze een zichtbaar doel waren voor Duitse bombardementen op de zuidkust van Engeland. Tegen het einde van 1940 hadden de trainingseenheden de vliegvelden verlaten. De fabricage en productie rond de vliegvelden werd voortgezet, evenals de reparatie en het onderhoud van Spitfires en andere vliegtuigen. No. 15 Ferry Pilots Pool, een groep piloten die deze vliegtuigen overvloog vanaf en naar hun bases, opereerde eveneens vanaf dit vliegveld. Deze groep maakte deel uit van de Air Transport Auxiliary, bekend als de ATA.

De enige burger die omkwam bij op het vliegveld gerichte vijandelijkheden verloor het leven op 9 februari 1943 na een beschieting met een machinegeweer door een Duitse Junker Ju 88. Naar verluidt was dit Cecil Maurice Stevenson, een luchtaanvalwachter.

Al snel werden vrouwen van de ATA van vitaal belang voor het testen en afleveren van vliegtuigen vanuit Hamble. In September 1941 werd Rosemary Rees adjunct op Hamble Airfield waar een geheel uit vrouwen bestaande groep van vliegeniers actief was. Tijdens de oorlog vloog ze met 91 verschillende soorten vliegtuigen, en ze was een van de slechts elf vrouwen die met viermotorige bommenwerpers vlogen. Ze ontving een MBE (Member of the British Empire) voor haar verdiensten.

Twee andere vrouwen van de ATA die vanuit de vliegvelden van Hamble opereerden, waren Diana Walker en Mary Ellis.

Diana kwam in het begin van 1941 als een van de eerste vrouwelijke piloten bij de ATA en werkte vanaf mei 1942 vanuit Hamble als een volledig gekwalificeerde piloot. Aan het eind van de oorlog vloog ze met Spitfires, Hurricanes en Mustangs en zelfs met bommenwerpers als Mosquito's en Wellingtons. Diana vloog met meer dan 80 soorten vliegtuigen en leverde meer dan 260 Spitfires af. Mary volgde een soortgelijk pad en vloog naar men zegt met meer dan 1.000 vliegtuigen van 76 verschillende types. Beide vrouwen speelden een cruciale rol in de oorlogsinspanningen.