Nederland / Monument

Harlingen, een Friese stad waar hard om gevochten werd


Markeren

Deel

Route


Op 14 april ontruimde de bezetter Leeuwarden. Veel van de Duitse militairen trokken naar Harlingen. Deze stad lag op de route naar de Afsluitdijk. En de haven werd gebruikt om Duitse troepen over te zetten naar Noord-Holland. Vooral daarom waren de Duitsers niet bereid om ook deze stad zonder slag of stoot op te geven. Op 16 en 17 april zou er hard worden gevochten.

Na de bevrijding van Leeuwarden richtten de Canadezen hun vizier op Harlingen. Dankzij het verzet wisten zij behoorlijk precies hoe de Duitse troepen de stad wilden verdedigen. Zij hadden op een plattegrond van de stad ingetekend waar de bezetter verdedigingsmaatregelen had getroffen. Om de stad waren verschillende wegversperringen aangelegd. Er was een anti-tankgracht gegraven en aan de oostkant bevond zich een mijnenveld. In de Engelse Tuin bevond zich bovendien een zwaar verdedigd bunkercomplex. Verder had de bezetter op verschillende plekken machinegeweren en geschut geplaatst. De locaties van die wapens waren in de meeste gevallen bekend bij de Canadezen.In de ochtend van 16 april werden eenheden van het 7th Reconnaissance Regiment Duke of York’s Royal Canadian Hussars via Franeker en Herbaijum richting Harlingen gestuurd. Het doel was om de Duitse verdediging te testen en extra informatie te vergaren. Bij Midlum kwamen zij niet verder omdat de Duitsers hen in de gaten kregen en de pantserwagens onder vuur namen. Maar onder leiding van Major MacLean hielden de mannen stand en door Duits vuur uit te lokken konden zij nog extra informatie verzamelen over de Duitse verdediging. MacLean ontving hiervoor later een hoge Canadese onderscheiding.Net voor half acht in de avond begon de Canadese artillerie met een beschieting van de Duitse posities. Kort daarna zette de infanterie van de Highland Light Infantry of Canada, ondersteund door tanks van de Sherbrooke Fusiliers de aanval in. Tijdens zware gevechten wisten de Canadezen rond half elf de stad binnen te dringen. Op 17 april om half vijf in de ochtend waren de Duitsers in de stad verslagen. Circa 500 van hen werden gevangengenomen.  

Tijdens de strijd hadden de meeste Harlingers een schuilplek gezocht. Velen zaten in kelders. Toch kostte de strijd aan zeker vier Harlingers het leven. De materiële schade was met een aantal branden en getroffen huizen relatief klein. Dit was voor een groot deel te danken aan het voortreffelijke werk van zowel het Friese verzet als het 7th Reconnaissance Regiment. Met de informatie die zij verzamelden over de locatie van het Duitse geschut konden deze doelen ook betrekkelijk gericht beschoten worden. 

Met de bevrijding van Harlingen was een belangrijke ontsnappingsroute van de Duitsers geblokkeerd. Bovendien konden de Canadezen zich nu op de inname van de Kop van Afsluitdijk richten.