Nederland / Verhaal

Ik ben een goed mens


Markeren

Deel

Route


Tijdens de oorlogsdagen is de Parkschool in Groningen gevorderd door de Duitsers voor een militair hospitaal. Tijdens de felle gevechten voor de Parkbrug op 14 april 1945 komt er opeens een Duitse rode Kruisauto met een enorme snelheid over de Parkbrug rijden richting het noodziekenhuis.

De Canadezen laten deze Duitse auto doorgaan aangezien ze ervan uit gaan dat er gewonden in liggen. De auto stopt bij het ziekenhuis, de deuren vliegen open en een Duitse soldaat probeert de Canadezen in de rug aan te vallen. Gelukkig kan een bewoner de Canadezen op tijd waarschuwen. Tijdens de verovering van dit gebied werd flink gevochten, er ontstaan veel huis aan huis gevechten. Vanuit het raam van de flat, op de tweede verdieping wordt een handgranaat uit het raam tussen enkele Canadese militairen gegooid, hierbij vallen enkele gewonden. 

Een Canadees gaat alleen naar boven om de Duitser die dit veroorzaakte in te rekenen. Hij komt na vijf minuten met zijn gevangene de trap af. De Duitser, kennelijk zeer bang voor represailles roept bij herhaling; ‘Ich bin ein guter mensch’ waarop de Canadees besluit hem neer te slaan met de kolf van zijn geweer, hetgeen op het nippertje werd voorkomen door een Canadese officier. Hij redde daarmee het leven van de betrokken Duitser.

Na de bevrijding van de stad Groningen lag het noodhospitaal vol met Canadese en Duitse gewonde militairen. Om te voorkomen dat de inwoners van Groningen hun frustraties zouden afreageren op de Duitse gewonden, werd besloten om het hospitaal te beveiligen met Canadese wachtposten.