De Nationale Schietbaan

Tussen 1914 en 1918 vonden er 35 Belgen de dood door de kogel. Gedurende het interbellum grepen er vele plechtigheden plaats. Tijdens de tweede bezetting maakte de bezetter er opnieuw gebruik van als executieoord maar ook als begraafplaats. In totaal werden er 365 verzetslui begraven. Later zouden de meeste slachtoffers naar gemeentelijke begraafplaatsen worden overgebracht. Bij de bevrijding waren alle graven echter nog aanwezig en er volgden vele eerbetuigingen. Op 8 oktober 1944 namen koningin Elisabeth en de prins-regent deel aan een plechtigheid ter ere van de terechtgestelden van beide wereldoorlogen. Het eerbetoon begon met een godsdienstige ceremonie, bijgewoond door een grote massa. Gedurende meer dan vier jaar had men immers geen enkele herdenking kunnen organiseren en was het gedenkteken dat in 1919 werd opgericht door de bezetter vernield. Op 29 oktober 1944 werden de joodse helden herdacht. Deze plechtigheid was georganiseerd door het Joods verdedigingscomité , een verzetsgroep die deel uitmaakte van het Onafhankelijkheidsfront . Het comité werd opgericht in september 1942, op het moment van de grote razzia's tegen de joodse bevolking . Het specialiseerde zich in het redden van kinderen. Op het ogenblik van de ceremonie was men nog zonder nieuws van de joden die vanuit de kazerne Dossin naar Auschwitz waren afgevoerd. Vandaag vindt men ter plekke nog enkel het Oord der gefusilleerden met 365 kruisen en Davidssterren.

Met de steun van de Federatie Wallonië-Brussel en in samenwerking met CEGE-SOMA.