België / Verhaal

Snel bevrijd, lang wachten

Résistance

Deel


6 september 1944 / 13 juli 1945

Vanaf 3 september 1944 blazen de Duitsers de aftocht. Ze eisen alles op wat wielen heeft, van fietsen tot boerenkarren. Op 6 september in de voormiddag verschijnen de eerste Britten in Eindhout, Vorst en Veerle. Het zijn verkenners, met lichte, snelle pantservoertuigen. De volgende dagen is het een drukte van jewelste. Duizenden soldaten trekken voorbij, honderden vinden een onderkomen in scholen en huizen. De geallieerde troepen rusten hier uit van de strijd of bieden logistieke ondersteuning aan het front.

Vanaf 3 september 1944 blazen de Duitsers de aftocht. Ze eisen alles op wat wielen heeft, van fietsen tot boerenkarren. Op 6 september in de voormiddag verschijnen de eerste Britten in Eindhout, Vorst en Veerle. Het zijn verkenners, met lichte, snelle pantservoertuigen. De volgende dagen is het een drukte van jewelste. Duizenden soldaten trekken voorbij, honderden vinden een onderkomen in scholen en huizen. De geallieerde troepen rusten hier uit van de strijd of bieden logistieke ondersteuning aan het front.

In de nacht van 14 op 15 juli 1944 nemen de Duitsers acht verzetslieden gevangen. Voor de familie van die acht mannen blijft het nog lang bang afwachten. Marcel Heselmans komt niet meer naar huis. Hij wordt tijdens een ontsnappingspoging doodgeschoten. Marcel Coenen overlijdt op 18 maart 1945 in het concentratiekamp Berga-aan-de-Elster (Buchenwald). Zijn stoffelijk overschot komt in een massagraf terecht. Coenen en Heselmans waren de leiders van sectie 94 van de verzetsbeweging ‘Groep G’. Ze hielpen Britse piloten onderduiken en braken in gemeentehuizen in om documenten te vervalsen. Zo kon het verzet wegvoeringen en voedselopeisingen bemoeilijken.

Voor de overige zes gaat het samen met honderden andere Belgische gevangen van Breendonk, via Buchenwald, naar Dora-Blankenburg in Duitsland. Onder de Belgische gevangenen bevindt zich ook Louis Boeckmans uit Tessenderlo. Samen met de groep uit Vorst brengt het Rode Kruis hem in april 1945 naar Zweden. Daar kunnen de sterk verzwakte gevangen – Louis weegt geen 40 kilo meer – opnieuw aansterken. Pas op 13 juli 1945 zijn ze terug thuis. Na de bevrijding komt Louis in Vorst wonen.

Informations touristiques

www.laakdal.be, www.kempen.be